Het is aardig de stappen te volgen die Karin maakt op weg naar een echte jeugdbibliothecaris.
Een stukje herkenning voor ieder die wel eens wat met jeugd en klassen doet en voor die collega's die ook kids op de school hebben of hebben gehad.
Wat Karin aangaf is dat wij vrij streng de ouders scheiden van de kinderen, hen niet betrekken bij een programma. (zo begreep ik dat uit haar verhaal).
Mijn onderwijs echtgenoot verzucht wel eens: kinderen zijn leuk maar ze zouden geen ouders moeten hebben! Waarom zien wij ouders als lastig, bemoeials en aandachtvragers?
Slechte ervaring? Zoiets moet toch om te buigen zijn in enthousiasme en betrokkenheid?
Mijn eigen houding zal ik ook eens meten, als ouder en als biebmens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten